 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Гляджу на тую, што сьпіць
|
Шапчу сабе ціха: «Ліліт».
Ў вакно – мяккі горны вецер.
Няма прыгажэй на сьвеце
Дзяўчыны, якая сьпіць.
Ў міг гэты шкада мне ізноў
Сваёй маладосьці мілай...
О, колькі па ёй пахадзіла
Чужых і сваіх кіёў!
І – хай не ўмірае любоў –
Павінны мы ціха й зажурана
Звыкацца з падношанай скурай
Сябровак сваіх і сяброў.
Вецер з гор і зялёны прыбой
На твар твой бягуць і веюць,
І ў сьне дрыжаць твае веі...
Лёс, зьлітуйся над табой!
20.XI.1981. 19.47. Менск. Паўн.м.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
